Altijd Mijn Schuld? De Illusie van Almacht

image

In elke situatie, ongeacht de uitkomst, ligt de oorzaak bij mij.

De trein gemist? Ik heb te lang getreuzeld. Mensen lachen in de metro? Vast om mij. Mijn partner is in een slecht humeur? Ik heb vast iets verkeerd gedaan.

Herkenbaar?

Als dat zo is, dan hebben we te maken met een overtuiging van almacht.

Iedereen ervaart in zekere mate personalisatie.

Het is een verraderlijke psychologische val die je het gevoel geeft dat je het middelpunt van het universum bent en verantwoordelijk bent voor alles wat er om je heen gebeurt.

Je bent ervan overtuigd dat anderen uitsluitend op jou reageren, dat hun handelingen, gedachten en gevoelens volledig afhangen van jouw gedrag—terwijl dit in werkelijkheid buiten jouw controle ligt.

Meer inhoud in onze app

U ziet slechts een deel van de inhoud; in de app vindt u tal van interactieve artikelen. Plus psychologische teksten met het volgen van de dynamiek van uw toestand, een dagplanner, een dagboek van automatische gedachten en nog veel meer!

banner_image

Maar toch blijf je jezelf beschuldigen en word je verteerd door schuldgevoelens.

Paradoxaal genoeg beperkt deze overtuiging je, vergroot het je angst en vermindert het je effectiviteit.

Hoe manifesteert personalisatie zich?

ok
‘Alles komt door mij’: Je gelooft dat alles wat er gebeurt, het directe gevolg is van jouw acties. Ongeacht of het goed of slecht is, jij neemt de volledige verantwoordelijkheid.
ok
‘Alles draait om mij’: Je bent ervan overtuigd dat anderen je constant in de gaten houden, over je praten en elke fout of tekortkoming van je opmerken.
ok
‘Ik ben schuldig’: Schuldgevoel wordt je constante metgezel, los van de werkelijke oorzaken van gebeurtenissen.

Voorbeelden:

ok
Stel je voor dat je een winkel binnenloopt en de kassamedewerker reageert bot op je. In plaats van te denken dat de medewerker gewoon een slechte dag heeft of een onvriendelijk persoon is, geef je jezelf de schuld: ‘Ik heb vast iets verkeerds gezegd of gedaan.’
ok
Op een etentje met vrienden wordt iemand uitgenodigd die je niet mag. Je denkt meteen dat dit met opzet is gedaan om je het gevoel te geven dat je er niet bij hoort.
ok
‘Als ze mijn oproep niet beantwoordt, betekent dat dat ze boos op me is.’
ok
‘Die tieners lachen en kijken naar elkaar—ze hebben het vast over mij.’

Met dit soort denkpatronen maakt het niet uit wie er daadwerkelijk verantwoordelijk is—je voelt je sowieso schuldig. Wat denk je dat hiervan het gevolg is? Inderdaad: stress, apathie, angst, een laag zelfbeeld en zelfs depressie.

Waarom is personalisatie gevaarlijk?

ok
Overmatige zelfkritiek: Mensen hebben de neiging zichzelf de schuld te geven van gebeurtenissen die volledig buiten hun controle lagen.
ok
Chronische stress en angst: Het gevoel dat alle problemen door jou komen, veroorzaakt aanhoudende spanning en onrust.
ok
Relatieproblemen: Mensen die geneigd zijn tot personalisatie kunnen andermans gedrag verkeerd interpreteren, zich onnodig gekwetst voelen en zo relaties beschadigen.
ok
Vertekend wereldbeeld: Net als elke irrationele overtuiging verstoort personalisatie je perceptie van de realiteit en belemmert het je om situaties objectief te beoordelen.
ok
Laag zelfbeeld: Als je jezelf voortdurend overal de schuld van geeft, tast dat je zelfvertrouwen aan.
ok
Slachtofferrol: Sommige mensen straffen zichzelf onbewust voor vermeende fouten en laten anderen hen slecht behandelen.
image

Schuldgevoel leidt onvermijdelijk tot zelfbestraffing, vaak zonder dat je je ervan bewust bent.

Vadim Zeland

Dit type overtuiging wordt al in de kindertijd gevormd.

Het is bekend dat het denken van kinderen egocentrisch is, wat betekent dat een kind oprecht gelooft dat het de oorzaak is van alles wat er om hen heen gebeurt.

Een kind van drie of vier jaar kan bijvoorbeeld denken dat de zon opkomt omdat het wakker wordt, en ondergaat omdat het naar bed moet.

Toch blijven veel volwassenen ook in hun dagelijks leven elementen van dit egocentrische denken toepassen.

Familiale en maatschappelijke druk kunnen ertoe leiden dat iemand zichzelf verantwoordelijk voelt voor het welzijn van anderen. Denk bijvoorbeeld aan een kind dat al op jonge leeftijd gedwongen wordt om voor zijn ouders te zorgen.

Problemen met het zelfbeeld kunnen zowel een gevolg als een oorzaak van personalisatie zijn.

Mensen met een laag zelfbeeld hebben vaak de neiging om gebeurtenissen te personaliseren. Ze denken dat ze het niet waard zijn om goed behandeld te worden en schrijven negatieve gebeurtenissen toe aan hun eigen fouten of tekortkomingen.

Traumatische ervaringen uit het verleden kunnen personalisatie versterken. Kinderen lopen een groot risico om een vertekend denkpatroon te ontwikkelen en te geloven dat alles wat er gebeurt, hun schuld is.

Als een kind vaak hoorde: ‘Dit is allemaal jouw schuld’ of ‘Je doet nooit iets goed’, kan die overtuiging zich vastzetten en doorwerken in het volwassen leven.

In sommige culturen is het gebruikelijk om verantwoordelijkheid te nemen voor alles wat er om je heen gebeurt. Dit kan ertoe leiden dat mensen geneigd zijn tot personalisatie, zelfs als ze er objectief gezien niets mee te maken hebben.

Wat de oorzaak van deze overtuigingen ook is, we kunnen ons denkpatroon op elk moment in ons leven veranderen—zolang we de motivatie hebben.

In het volgende hoofdstuk bespreken we, zoals altijd, praktische strategieën om de illusie van almacht te doorbreken.

image

Je kunt jezelf niet overal de schuld van geven, tenzij je gelooft dat je almachtig bent.

Michail Boelgakov